برای داشتن روابط عاطفی پایدار و با کیفیت، تنها دوست داشتن دیگران کافی نیست؛ بلکه باید ظرفیت دوست داشته شدن را در خود پرورش دهیم. ظرفیت دوست داشته شدن به معنای توانایی پذیرفتن عشق، محبت و توجه دیگران است و یکی از مهم‌ترین پایه‌های سلامت روان و روابط موفق به شمار می‌رود.
بسیاری از افراد مهارت‌های دوست داشتن و ارزش قائل شدن برای دیگران را دارند، اما ممکن است در پذیرفتن و دریافت عشق از طرف مقابل دچار مشکل باشند. این موضوع می‌تواند روابط را یک‌طرفه و نامتعادل کند و باعث احساس خستگی و سردی در هر دو طرف شود.
افراد سالم به دنبال روابط دوطرفه هستند؛ جایی که هم عشق بدهند و هم دریافت کنند، هم کمک کنند و هم کمک بگیرند. وقتی ظرفیت دوست داشته شدن در فرد کم باشد، ممکن است نتواند اجازه دهد دیگران به او نزدیک شوند و احساس کنند در رابطه نقشی مؤثر و مهم دارند.
پرورش ظرفیت دوست داشته شدن نیازمند خودآگاهی، پذیرش خود و تمرین‌های عملی است. برخی راهکارهای مؤثر عبارتند از:
روابط موفق جایی است که هر دو طرف بتوانند همزمان عشق بدهند و دریافت کنند. وقتی اجازه می‌دهیم دیگران برای ابراز محبت به ما اقدام کنند، نه تنها به آنها حس ارزشمندی می‌دهیم بلکه ارتباطی پویا و زنده ایجاد می‌کنیم. این تعامل دوطرفه موجب رشد و تعمیق رابطه می‌شود و مانع از سردی و رکود می‌گردد.
ظرفیت دوست داشته شدن یکی از ارکان اساسی روابط عاطفی سالم است. بدون این ظرفیت، ممکن است رابطه به یک مسیر یک‌طرفه و بی‌ثمر تبدیل شود که هیچ کدام از طرفین احساس رضایت نمی‌کنند. با تمرین پذیرش، ارتباط مؤثر و باز بودن نسبت به دریافت محبت، می‌توانیم روابطی عمیق، متعادل و پر از عشق بسازیم که در آن هر دو طرف احساس ارزشمندی و خوشبختی کنند.
